18 listopada 2017 roku w Auditorium Maximum Uniwersytetu Warszawskiego, pod patronatem honorowym Ministerstwa Sprawiedliwości, odbył się III Kongres Nauk Sądowych, którego tematem wiodącym był „Status biegłego w Polsce”.
18 listopada 2017 roku w Auditorium Maximum Uniwersytetu Warszawskiego, pod patronatem honorowym Ministerstwa Sprawiedliwości, odbył się III Kongres Nauk Sądowych, którego tematem wiodącym był „Status biegłego w Polsce”.
Polskie Towarzystwo Rzeczoznawców Majątkowych [PTRM], będące uczestnikiem Kongresu, reprezentował wiceprezes Dariusz Szymanowski, który przedstawił uczestnikom Kongresu system dokształcania rzeczoznawców majątkowych w PTRM (zobacz pełny tekst wystąpienia Dariusza Szymanowskiego).
Było to już kolejne spotkanie poświęcone instytucji biegłego sądowego w Polsce, poprzednie miały miejsce w 2010 i 2015 roku. Do udziału w Kongresie – zwyczajem lat ubiegłych – zostali zaproszeni biegli różnych specjalności wpisani na listy biegłych w sądach okręgowych, jak również osoby występujące w sprawach karnych i cywilnych jako biegli „ad hoc”, a także inne osoby zainteresowane funkcjonowaniem biegłych w wymiarze sprawiedliwości. Aula im. Adama Mickiewicza, mogąca pomieścić ok. 1000 osób, niemal w całości była wypełniona przez uczestników spotkania.
Część przedpołudniową wypełniły zagadnienia prawne dotyczące funkcjonowania biegłych sądowych, w tym w szczególności ich odpowiedzialności cywilnej i karnej w świetle nowej ustawy o biegłych sądowych, a także kwestie związane z ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej (OC).
Druga sesja Kongresu w całości poświęcona była tematyce podnoszenia kwalifikacji biegłych sądowych. Właśnie obowiązek stałego dokształcania biegłych był jednym z postulatów przyjętej uchwały III Kongresu Nauk Sądowych, przy czym jak zaznaczył wiceprezes Szymanowski w swoim wystąpieniu, taki obowiązek już od dawna posiadają rzeczoznawcy majątkowi - grupa zawodowa, którą reprezentuje m.in. PTRM. Jest to obowiązek ustawowy, a jego niewypełnienie przez rzeczoznawców jest zagrożone odpowiedzialnością dyscyplinarną.
Wystąpienie przedstawiciela PTRM podsumował dr med. Jerzy Pobocha, Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego III Kongresu, który z uznaniem podkreślił, że tak nieduże stowarzyszenie posiada tak imponujący dorobek.
Podczas Kongresu zgłoszono m.in. postulat powołania ogólnopolskiego stowarzyszenia biegłych sądowych, w formule federacji stowarzyszeń i innych jednostek organizacyjnych uczestniczących dotychczas w pracach Kongresu, a także propozycje polepszenia i usprawnienia pracy biegłych sądowych z wymiarem sprawiedliwości.
Kongres był okazją do wysłuchania ciekawych referatów oraz wymiany doświadczeń, ale przede wszystkim zaowocował sformułowaniem konkretnych wniosków na przyszłość, wyrażonych w uchwale Kongresu, przyjętej przez uczestników drogą aklamacji (treść uchwały poniżej).
1. Uczestnicy III KNS popierają idee organizowania co kilka lat kongresów nauk sądowych dla zebrania wniosków i postulatów, w celu przekazania ich Ministerstwu Sprawiedliwości i innym instytucjom, których działalność związana jest opiniowaniem biegłych.
2. Zebrani oczekują, że ewentualna ustawa dotycząca biegłych będzie konsultowana ze środowiskiem stowarzyszeń, federacji, ekspertów, zaś zgłaszane przez nas, w toku dyskusji, postulaty i uwagi zostaną rozważone i uwzględnione.
3. Uczestnicy Kongresu wnoszą, aby wprowadzone zostały pragmatyczne rozwiązania mające na celu usprawnienie współpracy biegłych z organami procesowymi, prowadzące zarazem do obniżenia kosztów funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości.
4. Dla zapewnienia właściwego poziomu kompetencji biegłych i rzeczoznawców, istnieje potrzeba stałego ich szkolenia, jak również ustalenie formalnych wymogów dotyczących uprawnień, atestacji, bądź specjalizacji biegłych, a nie wyłącznie podnoszących poziom opiniowania.
5. Wynagrodzenie biegłych musi być dostosowane do wzrastających wymagań w zakresie ich kompetencji, obowiązków i odpowiedzialności oraz odpowiadać płacy w gospodarce z uwzględnieniem kryteriów rynkowych. Za opóźnienia w uzyskaniu wynagrodzenia za opinię, powinny być wypłacane odsetki.
6. Możliwość karania biegłego za nieumyślnie fałszywą opinię (art. 233 § 4a) zagraża ich bezpieczeństwu prawnemu. Przepis ten powinien być usunięty albo zmodyfikowany.
7. Ubezpieczenie biegłych od odpowiedzialności cywilnej wymaga szerszego upowszechnienia w celu, m.in. obniżenia kosztów.
Warszawa, 18 listopada 2017 r.